Prezentujemy niezwykłą bulionówkę,stanowiącą istny rarytas kolekcjonerski, pochodzący ze znakomitej manufaktury porcelany Sevres we Francji. Przedmiot jest niezwykle luksusowy i jak przestało na porcelanę w stylu Sevres, charakteryzuje go bogate zdobnictwo i przepych złoceń. Bulionówka została utrzymana w kobaltowym kolorze, z widocznymi w lustrze scenkami rodzajowymi, zdobiącymi zarówno talerzyk, jak i porcelanową czarkę. Niewątpliwego uroku nadają jej dwa, przeciwlegle rozmieszczone uchwyty, w kształcie splecionych gałązek, okrasznoych złotem. Oba elementy posiadaja oryginalną syganturę, wskazującą na to,że pochodzą z I połowy XVIII wieku.
Stan zachowania przedmiotu zważywszy na jego wiekowość, uznaje sie za bardzo dobry. Oczywiście posiada przetarcia na złoceniach, ale nie ma uszczerbków czy innych widocznych wad.
Wymiary:
Bulionówka:
wysokość:5cm
średnica:10cm
pojemność: 300ml
Talerzyk
średnica: 17cm
W XVIII wieku porcelana była jednym z najwyżej cenionych towarów na świecie. Tylko bardzo bogaci mogli sobie pozwolić na przedmioty wykonane z tego kruchego materiału, który przywieziono dużym kosztem z Dalekiego Wschodu.
Porcelana została opracowana w Chinach około 2000 lat temu, ale przepis był ściśle strzeżoną tajemnicą. Dopiero na początku XVIII wieku Johann Friedrich Böttger odkrył magiczną formułę wytwarzania prawdziwej porcelany twardej, aw 1710 roku powstała fabryka w Miśni. Chociaż pierwsza „prawdziwa” porcelana w Europie została wyprodukowana przez Böttgera w Niemczech, Francuzi szybko poszli za przykładem z Drezna. Porcelanę w miękkiej paście produkowano w Chantilly, St Cloud i Vincennes od 1738 roku.
Od samego początku fabryka Vincennes cieszyła się uprzywilejowanym statusem Manufacture Royale wśród fabryk porcelany, przy królewskim patronacie i wsparciu finansowym króla Ludwika XV i Madame de Pompadour.
Do 1756 r. Teren Vincennes uznano za zbyt ciasny i na skraju wioski Sèvres zbudowano nową fabrykę, w której postęp techniczny i osiągnięcia artystyczne były kontynuowane. Niektóre wczesne francuskie porcelany miały charakter imitacyjny. niektóre naczynia naśladowały kształt i dekorację wczesnych elementów miśnieńskich pomalowanych scenami portowymi. Jednak Sèvres szybko zaczął dystansować się od swojego niemieckiego konkurenta, a do lat pięćdziesiątych XVIII wieku opracował własne formy i dekoracje. Niektóre z pierwszych wyprodukowanych sztuk to małe wyroby z kawy i herbaty z kolorowymi fusami i złoceniami. Wczesna mielona „bleu lapis” jest szczególnie charakterystyczna, z pięknym wyglądem przypominającym pranie lub „cętkowaną”. Fabryka była również dobrze znana ze swojego wspaniałego koloru podłoża bleu céleste, jak widać na cukiernicy powyżej, która została wprowadzona w manufakturze w 1753 roku. usługa w kolorze zaraz po jej opracowaniu. Porcelana Sèvres jest bardzo często oznaczona dwoma literami „z przeplotem” pomalowanymi na niebiesko. To z kolei często zawiera literę lub podwójną literę, która służy jako kod roku, w którym utwór został wyprodukowany. Zatem dzbanek z literą A miałby datę produkcji około 1754 roku. Sèvres jest szczególnie dokumentalną fabryką pod tym względem, ponieważ malarze i pozłotnicy mogli umieszczać swoje „piętno” na pracach, nad którymi pracowali, w celu identyfikacji siebie. Wielu z tych malarzy i dzieł, nad którymi pracowali, jest odnotowanych w dokumentach fabrycznych (obecnie przechowywanych w archiwach w Sèvres), dzięki czemu można ich zidentyfikować.