Luksusowe perfumy ONDINE flakon styl Art Nouveau LALIQUE 30ml

Rene Lalique to francuski twórca szklanych dzieł sztuki zwany też  jest rzeźbiarzem światła. Początkowo- w końcu XIX w zajmował się przede wszytskim tworzeniem biżuterii. Zaś na początku XX w rozpoczął współpracę z François Coty produkując oryginalne flakony do  perfum. Szklane flakony Lalique podbiły rynek na całym świecie, często  inspirowane mitologią grecką i astrologią. Następnie Lalique rozpoczął współpracę z innymi producentami perfum oraz założył własną fabrykę produkcji szkła. Jego wyroby słynną ze swego uroku, a niektóre egzemplarze osiągają wręcz bajońskie sumy. Prezentowany flakon, jest takim małym dziełem sztuki w stylu Art Nouveau. Niewątpliwym atutem flakonu jest jego koreczek , wykonany ze szkła krysztalowego,z rozmieszczonymi symetrycznie rzeźnbionymi postaciami nimf wodnych , kobiet o bujnych włosach, z płetwami zamiast stóp. Kunszt wykonania, jego luksusowy wymiar jest charakterystyczny dla dzieł mistrza Lalique. Perfumy są szczelnie- oryginalnie zamknięte, obwiązane złotą nicią. Postawa perfum sygnowana imieniem i nazwiskiem twórcy (Rene Lalique) oraz krajem pochodzenia (Francja). Stan zachowania określa się jako bardzo dobry-jak nowe.

Wymiary:

wysokość:13,5cm

rozpiętość korka:12,5cm

średnica podstawy:4cm

 pojemność: 30ml perfum

Słowo perfumy pochodzi z łaciny per fumum- przez dym, a kobiety i mężczyźni ozdabiają nimi swoje ciała od czasów starożytnego Egiptu.

Aby zadowolić bogów, Grecy palili w świątyniach substancje aromatyczne i owijali swoich zmarłych mocno pachnących całunów, aby przygotować dusze na wieczność lub, co bardziej prawdopodobne, aby przeciwdziałać zapachowi rozkładającego się ciała.

Pojemniki na zapachy ceramiki przetrwały około 600 lat p.n.e., podczas gdy Rzymianie stworzyli szklane butelki do olejków kosmetycznych. Cesarz Nero był wielkim fanem perfum. W swoim pałacu kazał zainstalować srebrne fajki, aby jego gości na kolacji można było spryskać wodą różaną.

Perfumy stały się popularne w Wielkiej Brytanii zarówno jako luksus kosmetyczny, jak i do celów leczniczych. Tudorowie posypywali włosy słodko pachnącym proszkiem, aby zamaskować zapach ciała i wypędzić wszy, podczas gdy podczas Wielkiej Zarazy w latach 1664-65 nosili pomandery wypełnione aromatycznymi ziołami i kremami, aby odpędzić zarazki.

W renesansowej Wenecji małe, bogato zdobione szklane flakony zapachowe były wytwarzane w słynnych fabrykach szkła Murano, z których najbardziej popularne były te ze szkła kolorowego ozdobionego millefiori i latticino (pasma kontrastowego kolorowego szkła wykorzystywanego jako efekt kratownicy). W Czechach (Niemcy) w tym samym okresie butelki były wytwarzane z białego szkła, ozdobionego złoceniami i emaliami.

W Wielkiej Brytanii popularne były złote i srebrne vinaigrette zawierające gąbki nasączone olejkami aromatycznymi, ale w XVII wieku zostały zastąpione butelkami w kształcie gruszki, wykonanymi z kolorowego i przezroczystego szkła, emaliowanej miedzi i złota.

Butelki porcelanowe produkowane przez fabrykę Chelsea i neoklasyczne projekty Josiaha Wedgwooda były faworytami do około 1785 roku.

Pod koniec XVIII wieku i przez cały XIX wiek robotnicy w Battersea, w Londynie i Bilston, niedaleko Wolverhampton oraz w innych częściach południowego Staffordshire i Birmingham, kopiowali miedziane porcelanowe flakony zapachowe. Metal był cienko zwijany, ubijany, a następnie dekorowany realistycznie kolorowymi emaliami.

Butelki zawierały szklane fiolki z korkami do przechowywania perfum i były ozdobione delikatnie malowanymi kwiatami, pejzażami i klasycznymi scenami, z których najbardziej znani byli artyści Dovey i Hawksford.

Nowatorskie flakony na perfumy wyglądające jak orzechy lub muszle są dziś popularnymi przedmiotami kolekcjonerskimi, chociaż zarówno porcelanowe, jak i emaliowane flakony zostały podrobione przez Samsona pod koniec XIX wieku, co może przykuć nieostrożnych.

W dużych ilościach pojawiły się również dwustronnie zakończone butelki ze srebrem, z kolorowego szkła, żurawiny, bursztynu i ametystu, jeden koniec na perfumy, drugi na aromatyczny ocet.

Angielscy producenci szkła w Stourbridge w West Midlands i Nailsea w Bristolu produkowali flakony perfum, te ostatnie są najbardziej znane ze słynnego niebieskiego szkła Bristol.

Jednak dopiero pierwsza dekada XX wieku przyniosła pojawienie się prawdziwie dekoracyjnego szklanego flakonu zapachowego, głównie dzięki innowacyjnemu Rene Lalique i ojcu branży perfumeryjnej Francois Coty. Pochodzący z Korsyki Coty przybył do Paryża w 1900 roku bez pieniędzy, ale z przedsiębiorczym talentem do realizacji potencjału firmy.

Do tego czasu perfumy były wytwarzane przy użyciu czysto naturalnych składników przez chemików, którzy sprzedawali je w zwykłych buteleczkach bez etykiet tylko tym, którzy byli na tyle zamożni, że było ich na to stać.

Coty spędził dwa lata na nauce technik mieszania syntetycznych aromatów, aby osiągnąć te same wyniki za połowę ceny, i za pomocą pożyczonych pieniędzy założył House of Coty w 1905 roku.

Lalique, który wyrobił sobie markę dzięki oszałamiająco oryginalnej biżuterii ze szkła w stylu Art Nouveau i objets de vertu, miał w pobliżu sklep. Coty prawdopodobnie widział na wystawie sklepowej niektóre z ozdobnych flakonów Laliquea, aw 1907 roku perfumiarz zlecił mu zaprojektowanie ozdobnych korków i etykiet na jego zwyczajne flakony zapachowe.

Niestety, te wczesne butelki są oznaczone tylko nazwą Coty, chociaż wzory Lalique i złote etykiety są nie do pomylenia.

Taki był ich sukces, Coty zamówił u Lalique duże i imponujące luksusowe butelki, które zarezerwowane były tylko dla jego najbogatszych klientów. Miały być stałym elementem damskiej toaletki i mogły być napełniane i uzupełniane na specjalne zamówienie.

Firma Coty podbiła rynek światowy. Lalique również skapitalizował to przedsięwzięcie i szybko założył fabrykę, w której masowo produkowano butelki zapachowe dla większości wiodących perfumerii.

Był to początek wielomilionowego przemysłu, nadejście ery opakowań i uświadomienie sobie, że elegancka i ozdobna butelka jest co najmniej tak samo ważna jak jej zawartość.

Najbardziej znana jest chyba butelka Chanel No 5 stworzona przez Ernesta Beaux w 1921 roku, która stała się ikoną XX-wiecznego designu i wszędzie symbolem eleganckiego luksusu.

Francuska firma szklarska Baccarat produkowała butelki perfum dla takich perfumiarzy jak Jean Patou, Elizabeth Arden, Guerlain i Lentheric, podczas gdy wśród innych francuskich projektantów tego okresu najbardziej znany jest Marius-Ernest Sabino, chociaż większość jego prac była imitacją Lalique.

Numer katalogowy: 4509

Do tego produktu nie została dodana jeszcze żadna opinia.